Ik schrok erg van de berichtgeving over een onderzoek van
onderzoeksbureau Faber hoe georganiseerde pedofilienetwerken aan te
pakken zijn. Helaas was deze schrik niet vanwege het bestaan of de
omvang van deze netwerken. Want, al is pedofilie erg, begrijp me niet
verkeerd, in dit stuk werd ronduit opgeroepen tot een nieuwe heksenjacht.
Dat bij van pedofilie verdachte personen de beschikbare informatie
optimaal wordt gebruikt om de veroordeling zo hard mogelijk te maken en
tevens een eventueel netwerk in kaart te brengen, lijkt me evident. Dat
de politie hier meer kan doen, is ongetwijfeld waar. Maar bij een aantal
suggesties gingen bij mij alle alarmbellen rinkelen.
Naast het gebruiken van alle mogelijke informatie omtrent surfgedrag van
niet verdachte personen, gaat men in hun voorstellen namelijk veel
verder. Vermeende pedoseksualiteit van lieden werkzaam in de
seksindustrie. Evenzo voor makers van pornofilms, als er maar een
overeenkomst is in het scenario moet tot actie worden overgegaan.
What's next? Oppakken van schrijvers die over kinderliefde schrijven?
Zangers die hun liefde betuigen voor iemand met wie je wettelijk nog
geen seks mag hebben? Dan kunnen we de halve kunstwereld oppakken. Pak
mij dan ook meteen maar op, ik stel immers kritische vragen. Dat is
ongetwijfeld verdacht.
Uiteraard is pedofilie een ernstig misdrijf, en moet optimaal
opgestreden worden. Echter, als het uitloopt op een heksenjacht is het
middel veel erger dan de kwaal. Laten we dat voorkomen.